در این ماه

خدایا

خوش حالم زمانی که از تو دور می شوم

بر سر راهم مشکلی قرار  می دهی تا به در خانه ات باز گردم
خدایا به جز شرمندگی
به جز سر افکندگی و گناه ندارم که به تو عرضه کنم
تنها چیزی که دارم این است که بگویم تورا می پرستم بیشتر از هر چیز هر کس دوستت دارم

خدایا تو گفته ای که اهلبیت واسطه ی ارتباط ما با تو هستند ومن در این ماه برای تقرب به در گاه تو دست به دامن آن ها می شوم

واز طریق آن ها به سوی تو می آیم

واین را می دانم که اگر محمد (قص)و فاطمه (س)و علی (ع)و حسن (ع)حسینی (ع) نبود چگونه زندگی می کردم وچگونه نیاز های روحی وجسمی خود را تامین می نمودم
واگر مهدی (ع) را نمی شناختم چگونه به فردایم امید وار بودم
خدایا از حرف زدن وعمل نکردن
از توبه کردن وگناه بعد از آن
از ادعای مسلمانی و کافر بودن 
 از همه و همه خسته شدم
خدایا حتی بلد نیستم چگونه با تو صحبت کنم
خدایا مشغولیاتم آنقدر زیاد است که جایی برای مصاحبت با تو نگذاشته ام
به جای آن که از ابزار ومادیاتی که در اطراف من وجود دارد برای رسیدن به تو استفاده کنم و آن ها را مرکبی برای رسیدن به تو قرار دهم
خود مرکب آن ها شدم که هر کجا که می خواهند بتازند و مرا با خود ببرند
انقدر بت های اطرافم زیاد شده که گاهی فکر می کنم که از زیادی این بت ها دیگر نتوانم تورا ببینم
خدایا در ااین ماه و در این فرصت دوباره ای که به من داده ای
برای توبه آمده ام       اماباز ناآمیدم
نه از کرم وبزرگی تو
بلکه از خودم وتوبه شکن بودنم